Ferrari op Safari

Lieve allemaal,

Ik had beloofd om zo snel mogelijk weer een blog te schrijven. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik het een beetje vergeten was. We hebben de afgelopen week namelijk zo onwijs veel leuke dingen gedaan. Ik weet eigenlijk niet waar ik moet beginnen. Om dit verhaal nog enigzins leesbaar te houden, zal ik bij het begin beginnen.

Vorige week zondag (5 oktober) ben ik vertrokken uit het koude Nederland. Ik had een lange reis van bijna 24 uur. Zodra de deuren van het vliegtuig opengingen, kwam de warmte van Afrika ons te gemoet. Eindelijk, we waren in Swaziland. Het avontuur kan beginnen!

Zodra ik aankwam in de lodge ontmoette ik de rest van de groep. Uiteraard kende ik joyce al, want met haar had ik samen gereisd. We zijn in totaal met 7 vrijwilligsters: 2 uit Duitsland, 1 uit Australië, 1 uit Ijsland en 3 uit nederland. Onderhand staan we al bekend als ‘The crazy Dutchies’. Dat is vast een compliment?

We zitten overigens in een prima lodge. Ik deel mijn kamer met 5 ander meiden en we slapen gezellig in stapelbedden. In de tuin is zelfs een klein zwembad. Ideaal voor als het warme dagen zijn, maar helaas waren de afgelopen dagen vrij fris (lees: 18 graden en bewolkt).

Van vorige week woensdag tot zondag zijn we naar het Krugerpark geweest. Een nationaal park tegrote van Nederland. Hier leeft de big five en uiteraard meer dieren die wij alleen in de dierentuin kunnen bewonderen. Tijdens deze 5-daagse safari hebben we de big five en zelfs de super 7 gezien. Deze bestaat uit de leeuw, de olifant, de luipaard, de buffel, de neushoor, de cheeta en de Afrikaanse wilde hond. Wat een geluk hadden wij, want deze dieren zijn namelijk niet makkelijk te spotten. Tijdens deze dagen verbleven we op een camping. Een beetje overleven was het soms wel, want van de crew mochten we alleen onze dagrugzak meenemen en daar moest dan ook alles in zitten. Overdag reden we door het park of hadden we een bushwalk en ’s avonds zaten we rondom het kampvuur met een drankje. Tijdens deze 5 dagen hebben we elkaar al goed leren kennen.

Vanaf deze maandag ben ik begonnen met mijn vrijwilligerswerk. Samen met Nanna (het Ijslandse meisje) en Menzi (Coördinator) geven wij sport op verschillende NCP’s. Dit zijn Neighbourhood Care points. Hier komen arme kinderen tussen 3 en 8 jaar oud die niet naar school kunnen vanwege geld gebrek. Op de NCP’s krijgen ze Engelse les van vrijwiligers en elke dag wordt er een maaltijd voor hen bereid. De sport die wij geven bestaat vooral uit zing en dansspelletjes, maar wij doen bijvoorbeeld ook estafette met hun.
We geven alleen de ochtenden les en de middagen doen wij andere dingen. Zo zijn we maandagmiddag naar de kinderafdeling geweest van het ziekenhuis. We hadden ballonnen en speelgoed mee om met de zieke kinderen te kunnen spelen. Ook krijgen we Siswati lessen, dat is de taal die ze hier spreken. Een vol en afwisselend programma dus.

Zoals jullie misschien horen vermaak ik mij hier prima en om eerlijk te zijn mis ik Nederland nog niet echt, sorry! Maar misschien is dat eigenlijk ook wel een goed teken.

Ik ben trouwens blij dat ze hier in Afrika WiFi hebben, want dan kan ik tenminste gezellig contact met jullie houden via Facebook of What's app. Altijd gezellig om wat te horen van het thuisfront.

Dit weekende ga ik ziplinen, dus ik zal jullie daarna uiteraard laten weten hoe het was en of ik het allemaal overleefd heb.

Dikke kus van mij en tot snel weer!

p.s. Hier word ik door iedereen Ferrari genoemd, omdat ze dat toch iets makkelijker vinden dan Camille. Dus als ik terugkom in Nederland reageer ik waarschijnlijk niet meer op mijn voornaam.